"Η Σοφή Ελιά"

Σ’ ένα διαφορετικό από τα άλλα περιβόλι, οι καρποί-κάτοικοι, είχαν την κολοκύθα ως αρχηγό και τους έβαζε να δουλεύουν σκληρά με αντάλλαγμα έναν κουβά νερό την εβδομάδα. Για άλλους καρπούς αυτό ήταν αρκετό, για άλλους όμως όπως το καρπούζι ,ούτε συζήτηση.

Οι φρουροί της κολοκύθας φυλάκισαν το καρπούζι αλλά ο ξάδερφος του, το πεπόνι, αποφάσισε να λύσει το γρίφο. Με τη βοήθεια και τα συνετά λόγια της σοφής ελιάς έβγαλαν νοκ άουτ την κολοκύθα με έναν ευφάνταστο τρόπο και αποφάσισαν να ορίζουν διαφορετικά τις τύχες τους.

Η Χριστίνα Γκαμάκα "Η Σοφή Ελιά"

ήταν μαζί τους ο Ορέστης και η Σοφία!!

Αμφορέας

 Οι αμφορείς επινοήθηκαν στην αρχαία Ελλάδα και υιοθετήθηκαν από τους Ρωμαίους ως κύρια μέσα μεταφοράς και αποθήκευσης κρασιού, λαδιού και καρπών.Ο Αμφορέας με λαιμό διαθέτει οβάλ σώμα, διακριτό λαιμό με παχύ στόμιο, δύο κάθετες λαβές και βαρύ στήριγμα .Όλα αυτά μας τα είπε η Έλενα.

Τι μπορούμε να κάνουμε με τις ελιές;

Τις ελιές τις τρώμε και με τα κουκούτσια φτιάχνουμε κομπολόι .Μας έδειξε τον τρόπο ο Αλέξανδρος.

Ζωγραφιές με λαδομπογιές

Ο Γιάννης μας έδειξε τις ζωγραφιές που έχουν χρωματίσει με λαδομπογιές, λαδοπαστέλ (oilpastel).

Ελιά και αθλητισμός

Ο Άγγελος μας είπε ότι οι αθλητές τρέχουν στους αγώνες.Ο πρώτος , δεύτερος και τρίτος παίρνουν  ως έπαθλο ένα στεφάνι ελιάς, τον κότινο. Οι Σπαρτιάτες άλειφαν το σώμα τους  με λάδι.

Βαφτίσια

Ο Σπύρος μας περιέγραψε την βάφτιση που έκαναν στην τάξη. Ο παππάς ήταν ο Νικόλας, οι νονοί ήταν η Χριστίνα και ο Ηλίας το μωρό ήταν μια κούκλα που την άλειψαν με λάδι οι νονοί και το βούτηξαν 3 φορές σε μια λεκάνη. Στο τέλος μοίρασαν γλυκά και μπομπονιέρες.

Έμπνευση για ποιητές το λάδι

Ο Ηλίας μας είπε ποιήματα

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ

Ευλογημένο να ‘ναι ελιά το χώμα που σε τρέφει

κι ευλογημένος ο καρπός που πίνεις απ’ τα νέφη

κι ευλογημένος τρεις φορές Αυτός που σ’ έχει στείλει

για το λυχνάρι του φτωχού, για τ’ άγιου το καντήλι.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ

Πατρίδα τα λιοτρίβια σου

δουλεύουν νύχτα μέρα

με του λαδιού τη μυρωδιά

γεμίζουν τον αέρα.

Κι είν’ οι ελιές, Πατρίδα μου

ακούραστες γριούλες

Με τον καρπό τους τρέφουνε

παιδάκια και μανούλες.

Κι είν’ οι ελιές, Πατρίδα μου

Δέντρα ευλογημένα

που στέκονται στον άνεμο

με τα κλαδιά απλωμένα.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ

Γλυκόφυλλη  η ελιά τον ίσκιο διπλώνει

το φουντωμένο κλήμα πού και πού

το ψηλαφούν οι χαμηλοί της κλώνοι

γερμένοι από το βάρος του καρπού.

Αντίκρυ, σκοτεινό το ερημοκλήσι,

με πόθο και μ’ αγάπη τη θεωρεί

γιατί το καντηλάκι που ‘χει σβήσει

το φως απ’ τον καρπό της λαχταρεί.

Οδυσσέας Ελύτης

Καταμεσήμερο Ιουλίου...

που κι αν ακόμα δεν υπήρχαν ελαιώνες...

θα τους είχα επινοήσει.

Οδυσσέας Ελύτης

ΙΔΟΥ εγώ λοιπόν, 

ο πλασμένος για τις μικρές Κόρες 

και τα νησιά του Αιγαίου. 

Ο εραστής του σκιρτήματος 

των ζαρκαδιών 

και μύστης των φύλλων της ελιάς 

ο ηλιοπότης και ακριδοκτόνος.