Έμπνευση για ποιητές το λάδι

Ο Ηλίας μας είπε ποιήματα

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ

Ευλογημένο να ‘ναι ελιά το χώμα που σε τρέφει

κι ευλογημένος ο καρπός που πίνεις απ’ τα νέφη

κι ευλογημένος τρεις φορές Αυτός που σ’ έχει στείλει

για το λυχνάρι του φτωχού, για τ’ άγιου το καντήλι.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ

Πατρίδα τα λιοτρίβια σου

δουλεύουν νύχτα μέρα

με του λαδιού τη μυρωδιά

γεμίζουν τον αέρα.

Κι είν’ οι ελιές, Πατρίδα μου

ακούραστες γριούλες

Με τον καρπό τους τρέφουνε

παιδάκια και μανούλες.

Κι είν’ οι ελιές, Πατρίδα μου

Δέντρα ευλογημένα

που στέκονται στον άνεμο

με τα κλαδιά απλωμένα.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ

Γλυκόφυλλη  η ελιά τον ίσκιο διπλώνει

το φουντωμένο κλήμα πού και πού

το ψηλαφούν οι χαμηλοί της κλώνοι

γερμένοι από το βάρος του καρπού.

Αντίκρυ, σκοτεινό το ερημοκλήσι,

με πόθο και μ’ αγάπη τη θεωρεί

γιατί το καντηλάκι που ‘χει σβήσει

το φως απ’ τον καρπό της λαχταρεί.

Οδυσσέας Ελύτης

Καταμεσήμερο Ιουλίου...

που κι αν ακόμα δεν υπήρχαν ελαιώνες...

θα τους είχα επινοήσει.

Οδυσσέας Ελύτης

ΙΔΟΥ εγώ λοιπόν, 

ο πλασμένος για τις μικρές Κόρες 

και τα νησιά του Αιγαίου. 

Ο εραστής του σκιρτήματος 

των ζαρκαδιών 

και μύστης των φύλλων της ελιάς 

ο ηλιοπότης και ακριδοκτόνος.