"Η Σοφή Ελιά"

Σ’ ένα διαφορετικό από τα άλλα περιβόλι, οι καρποί-κάτοικοι, είχαν την κολοκύθα ως αρχηγό και τους έβαζε να δουλεύουν σκληρά με αντάλλαγμα έναν κουβά νερό την εβδομάδα. Για άλλους καρπούς αυτό ήταν αρκετό, για άλλους όμως όπως το καρπούζι ,ούτε συζήτηση.

Οι φρουροί της κολοκύθας φυλάκισαν το καρπούζι αλλά ο ξάδερφος του, το πεπόνι, αποφάσισε να λύσει το γρίφο. Με τη βοήθεια και τα συνετά λόγια της σοφής ελιάς έβγαλαν νοκ άουτ την κολοκύθα με έναν ευφάνταστο τρόπο και αποφάσισαν να ορίζουν διαφορετικά τις τύχες τους.

Η Χριστίνα Γκαμάκα "Η Σοφή Ελιά"

ήταν μαζί τους ο Ορέστης και η Σοφία!!

Αμφορέας

 Οι αμφορείς επινοήθηκαν στην αρχαία Ελλάδα και υιοθετήθηκαν από τους Ρωμαίους ως κύρια μέσα μεταφοράς και αποθήκευσης κρασιού, λαδιού και καρπών.Ο Αμφορέας με λαιμό διαθέτει οβάλ σώμα, διακριτό λαιμό με παχύ στόμιο, δύο κάθετες λαβές και βαρύ στήριγμα .Όλα αυτά μας τα είπε η Έλενα.

Τι μπορούμε να κάνουμε με τις ελιές;

Τις ελιές τις τρώμε και με τα κουκούτσια φτιάχνουμε κομπολόι .Μας έδειξε τον τρόπο ο Αλέξανδρος.

Ζωγραφιές με λαδομπογιές

Ο Γιάννης μας έδειξε τις ζωγραφιές που έχουν χρωματίσει με λαδομπογιές, λαδοπαστέλ (oilpastel).

Ελιά και αθλητισμός

Ο Άγγελος μας είπε ότι οι αθλητές τρέχουν στους αγώνες.Ο πρώτος , δεύτερος και τρίτος παίρνουν  ως έπαθλο ένα στεφάνι ελιάς, τον κότινο. Οι Σπαρτιάτες άλειφαν το σώμα τους  με λάδι.

Βαφτίσια

Ο Σπύρος μας περιέγραψε την βάφτιση που έκαναν στην τάξη. Ο παππάς ήταν ο Νικόλας, οι νονοί ήταν η Χριστίνα και ο Ηλίας το μωρό ήταν μια κούκλα που την άλειψαν με λάδι οι νονοί και το βούτηξαν 3 φορές σε μια λεκάνη. Στο τέλος μοίρασαν γλυκά και μπομπονιέρες.

Έμπνευση για ποιητές το λάδι

Ο Ηλίας μας είπε ποιήματα

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ

Ευλογημένο να ‘ναι ελιά το χώμα που σε τρέφει

κι ευλογημένος ο καρπός που πίνεις απ’ τα νέφη

κι ευλογημένος τρεις φορές Αυτός που σ’ έχει στείλει

για το λυχνάρι του φτωχού, για τ’ άγιου το καντήλι.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ

Πατρίδα τα λιοτρίβια σου

δουλεύουν νύχτα μέρα

με του λαδιού τη μυρωδιά

γεμίζουν τον αέρα.

Κι είν’ οι ελιές, Πατρίδα μου

ακούραστες γριούλες

Με τον καρπό τους τρέφουνε

παιδάκια και μανούλες.

Κι είν’ οι ελιές, Πατρίδα μου

Δέντρα ευλογημένα

που στέκονται στον άνεμο

με τα κλαδιά απλωμένα.

ΙΩΑΝΝΗΣ ΠΟΛΕΜΗΣ

Γλυκόφυλλη  η ελιά τον ίσκιο διπλώνει

το φουντωμένο κλήμα πού και πού

το ψηλαφούν οι χαμηλοί της κλώνοι

γερμένοι από το βάρος του καρπού.

Αντίκρυ, σκοτεινό το ερημοκλήσι,

με πόθο και μ’ αγάπη τη θεωρεί

γιατί το καντηλάκι που ‘χει σβήσει

το φως απ’ τον καρπό της λαχταρεί.

Οδυσσέας Ελύτης

Καταμεσήμερο Ιουλίου...

που κι αν ακόμα δεν υπήρχαν ελαιώνες...

θα τους είχα επινοήσει.

Οδυσσέας Ελύτης

ΙΔΟΥ εγώ λοιπόν, 

ο πλασμένος για τις μικρές Κόρες 

και τα νησιά του Αιγαίου. 

Ο εραστής του σκιρτήματος 

των ζαρκαδιών 

και μύστης των φύλλων της ελιάς 

ο ηλιοπότης και ακριδοκτόνος.

Φτιάξαμε σαπούνι

Ο Νικόλας μας περιέγραψε πως έφτιαξαν σαπούνια με την βοήθεια της κυρίας Όλγας από την Δευτέρα τάξη χρησιμοποίησαν : νερό, λάδι , καυστική αλόη και ζελέ.

Ο μύθος της Αθηνάς

Ο Θάνος μας είπε για τον γνωστό μύθο που αναφέρεται στον αγώνα της Αθηνάς και του Ποσειδώνα για την προστασία και την ονομασία της Αθήνας. Βασιλιάς της Αθήνας ήταν ο Κέκροπας. Οι αντίπαλοι ανέβηκαν πάνω στο βράχο της Ακρόπολης, όπου ήρθαν και οι άλλοι δέκα θεοί από τον Όλυμπο για να κάνουν τον δικαστή των δυο θεών. Πρώτος ήρθε ο Ποσειδώνας, με την τρίαινα του έδωσε ένα δυνατό χτύπημα στο έδαφος.Αμέσως ένα κύμα αλμυρού νερού σχημάτισε μια μικρή λίμνη.Μετά ήρθε η σειρά της Αθηνάς να παρουσιάσει το δώρο της, φύτεψε μια ελιά πάνω στο βράχο, που ξεπετάχτηκε γεμάτη καρπό. Το δέντρο αυτό σωζόταν για πολλά χρόνια αργότερα.  Μετά από το δώρα της Αθηνάς ο Δίας έδωσε το τέλος του αγώνα και είπε στους άλλους θεούς να κρίνουν σε ποιον από τους δυο θεούς να δοθεί η πόλη.  Ζήτησαν τη μαρτυρία και τη γνώμη του Κέκροπα. Αυτός από το βράχο ψηλά έριξε μια ματιά γύρω, αλλά όπου να γύριζε, έβλεπε αλμυρό νερό, έβλεπε θάλλασες.Το δέντρο όμως που είχε κάνει η Αθηνά να φυτρώσει ήταν το πρώτο που φύτρωσε σε όλη τη χώρα και ήταν συνάμα για την πόλη η υπόσχεση για δόξα και ευτυχία. Γι αυτό ο Κέκροπας θεώρησε πως το δώρο της Αθηνάς ήταν πιο χρήσιμο και έτσι της δόθηκε η κυριαρχία της πόλης.

Που χρησιμοποιούμε καθημερινά το λάδι;

                                         

 Η Χριστίνα Χριστοφοράκου μας είπε πως στο φαγητό βάζουμε λάδι και  υπάρχουν λαδερά φαγητά όπως τα γεμιστά και τα φασολάκια.

               

Η διαδικασία του λιομαζώματος

Με  την βοήθεια του παππού του Ηλία του κυρίου Τάκη μάθαμε για το μάζεμα της ελιάς.Γίνεται με τα χέρια με τα ελαιόπανα που στρώνονται γύρω από τις ρίζες με τα γαργαλιστήρια, με μικρές ή μεγάλες τσουγκράνες με σκάλες και κοντάρια. Όταν τελειώσουν το μάζεμα βάζουν τις ελιές στα κοφίνια και φεύγουν από τον ελαιώνα , μας είπε η Μαρία.

.